Carine beschrijft hoe ze haar eerste overland beleefde, zweefvliegend en alleen in de cockpit.
Hee allemaal! Ik ben recent voor het eerst overland geweest dus ik dacht ik maak even een verhaaltje van hoe het was:)
Ik startte vanaf Terlet, ik heb nog geen sleepaantekening daarom is er door heel veel lieve mensen geregeld dat er een lier stond met een lierist die me omhoog kon lieren. Ik wilde een retourtje Lemelerveld maken en op de heenweg ging het vliegen best vlot. Ik had boven de lier gelijk een bel en kwam al snel bij de wolkenbasis. Toen ging ik er gewoon voor, het was super weer met overal cumels.(red. mooie wolken met daaronder thermiek, ) Ik zag een pad oost van m’n route en heb dat gevolgd met af en toe draaien tot iets voorbij Deventer volgens mij. Toen kwam ik bij vliegveld Salland, ik ging toen nog expres 5 km verder vliegen omdat ik zeker wilde zijn dat ik echt hemelsbreed 50 km zou hebben gevlogen.
Terugvliegen naar Terlet was de thermiek moeilijk op te pakken bij Lemelerveld ik zat daar op m’n laagst namelijk 650/700 meter volgens mij. Ik zag de kisten daar allemaal naar beneden kukelen maar ik heb uiteindelijk na heel veel proberen toch een paar belletjes gevonden en een top bel waarmee ik naar 1350 meter kwam ik dacht van ik ga gewoon weer terug. Toen ben ik best wel west terug gevlogen van m’n koers omdat het op koers blauw was dus ik dacht ik ga er gewoon omheen en met wat moeite kwam ik ook een stuk terug. Omdat ik west van m’n oorspronkelijke koers terug was gevlogen merkte ik uiteindelijk met wat gepiep van m’n LX navigatiesysteem dat ik mezelf een beetje in had gesloten tussen bos, waar ik dus niet echt kon landen en Apeldoorn en Teuge en terug kon ik ook niet echt meer dus ik heb daar een veldje uitgezocht en toch geprobeerd genoeg hoogte te maken om naar de andere kant van Apeldoorn te steken, want boven Apeldoorn was het blauw. (red. geen wolken en moeilijk thermiek te vinden) Dat was me gelukt en ik heb toen aan de andere kant van Apeldoorn echt een top-bel gevonden die me naar meer dan 1500 meter bracht waardoor ik in een keer terug naar Terlet kon. Ik kwam daar op 1200 meter aan en toen ben ik in een noodgang naar beneden geracet voor een sanitaire stop:)
Ik vond het echt super vet! Ik was van tevoren best zenuwachtig maar ik merkte uiteindelijk dat je echt zowat overal kon landen en ik heb het heel erg naar m’n zin gehad!
Carine